Sekiz
yıl önce okul katarına bindiğim andı.
Önümüzdeki
uzun yolun adı iIm-ü -irfandı.
Yol
boyunca yer almış sıra sıra kar burçlu dağlar
Her biri
ilerleyişimize engel demir ağlar.
Ufukta
ileriyi görmemize mani bulutlar,
Her
tarafımızda meçhuller dolu engin hudutlar.
Arzu
dolu azimkâr kuvvetle sarsıldı tren yerinden
Beklenen
saat garkettj bizi heyecana derinden.
Teker
teker eriyordu o aşılmaz demir ağlar
Bir
tatlı ilim suyuna dönmüştü o karlı dağlar.
Biz;
cehalet çöIünün irfan abına susamış katarın yolcular,
İçiyorduk
kana kana dehamızın erittiği bu muhteşem dağ suları.
Her
engelden sonra bir vâdi ve bahar,
Bizi
tatlı tatlı okşayıp esen lâtíf bir rüzgar.
Ayaklar
altında uzanan mavi atlastan deniz.
Bir kısa
âsude hayat bırakmıyor meşakkatten iz.
Yola
devam edip aşıyoruz yakın uzakları,
Fethediyor
katar, bize meçhul olan bucakları.
Yarı
yoldayız önümüzde yine gaip diyarlar.
Bu
memlekete layık birer fert olabilmek için,
Bir bu
kadar daha yol alacak bizle fatih katar.
