22 Şubat 2014 Cumartesi

Bir Aşkın Hikayesi


-1-

O yılın baharında açmış yeni bir çiçekti,
Bana aşkı tattırmağa gökten inmiş melekti.

Hoş tabiat gine giymişti yeni örtüsünü,
Tefrjk edemiyor insan bitkinin kötüsünü .

Bu uzanan yeşilliklerde benek benek güller,
Motifleriyle tek renkli araziyi süslüyor,
O tatlı nağmeli rengârenk  tüylü şen bülbüller,
Baharın geldiğini her tarafa müjdeliyor.

Bu günlerden bir gün hava berrak gök bulutsuzdu.
Benim o nefis günde neş’em bol ve hudutsuzdu.
Dalmıştım ormana, tabiatın şirinliğine,
Açmıştım göğsünü rüzgarın hoş serinliğine.

Kıyıda oturmuş akan suyu seyrediyordum,
Tahayyüli eşime buseler gönderiyordum.
Birden arkamda işittim hafif bir ayak sesi.
Göründü o anda suda hülya yârimin aksi.

Baktım ki, geldiği yol boyunca büzülmüş güller,
Dallarda susmuş oynaşıp cıvıldaşan bülbüller.
Bu güzelliğe boyun eğip susmuşken tabiat,
Kalabilir miydi nefsim bu fırtınaya lâkayt?!

Düşünmeden elinden nezaketle aldın kabını,
Eğilip doldurdum nehrin aşkımla dolu abını.
Başlamıştı artık hayatımın en tatlı anı,
Vaktinde bahşetmişti Tanrı bana armağanı.

Hiç tatilim geçmemişti güzel bu bahar gibi.
Bu kısa zaman geçmişti bir tatlı rüzgâr gibi.
Esmiş hafif meltemden sonra koptu kasırgalar,
O sakin nefsimi hırpaladı korkunç dalgalar.

Parayı aşka tercih etmiş, olmuştu ele yar.
Yaşamıştı o, ancak bir çiçeğin ömrü kadar.

-2-

Gözlerim; gözyaşınızla yaratın
Ateşimi söndürecek dereyi,
Kör olarak imar edin bu aşktan
Kalbimde kalmış enkaz harabeyi

Gönlüm; neden oldun o nankör çehrenin  kurbanı?
Ah! Kim dinler şimdi senin bu feryadı figanı.
Tutuş, yan, didin parçalan ıstırap çek ıstırap,
Yakaladı seni aşk denizinde korkunç girdap.

Bağrışına koşan imdadına gelen yok, heyhat!
Tanrım; bu mudur bu benliğe bahşettiğin hayat?!

Sualimin karşılığı senin meçhulün değil.
Çektiğim bu cefalara sevmem mi oldu amil?
Öyleyse kıvranan benliğime ver makul cevap,
Hafiflesin kalbimdeki feveran ve ıstırap.

Neden bu nefiste yarattın sevecek kalbi, gözü,
Yılanı elde edecek kabiliyeti sözü?
Madem ki bunları vermeye onu gördün lâyık,
Neden olamasın o da şen ve mes’ut bir âşık?

-3-

Aşk ben için, batmıya hazırlanan bir gün güneşti,
Beni yakıp azap çektirten zalim bir ateşti.
Bu sevgiden kaldı yalnız çektiklerimin tadı,
Bir de hafızama hak olmuş nilüferin adı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder